شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۱۱۷
انوری
انوری( غزلیات )
62

غزل شمارهٔ ۱۱۷

درد تو دلا نهان نماند
اندوه تو جاودان نماند
از عشق مشو چنین شکفته
کان روی نکو چنان نماند
آوازهٔ تو فرو نشیند
وز محنت تو نشان نماند
گر با همه کس چنین کند دل
یک دلشده در جهان نماند
از درد تو دل نماند و بیمست
کز بی رحمیت جان نماند
از کار جهان کرانه ای دل
کازار درین میان نماند
آن سود بسم که تو بمانی
بل تا همه سو زیان نماند