58
غزل شمارهٔ ۱۱۶
طاقت عشق تو زین بیشم نماند
بیش از این بی تو سر خویشم نماند
راست می خواهی نخواهم بی تو عمر
برگ گفتار کمابیشم نماند
شد توانگر جانم از تیمار و غم
زان دل بی صبر درویشم نماند
تا گرفتم آشنایی با غمت
در جهان بیگانه و خویشم نماند
چون کنم تدبیر کارت چون کنم
چون دل تدبیراندیشم نماند
انوری تا کی از این کافربچه
کاعتقاد مذهب و کیشم نماند