عشق تو هر لحظه فزون می شود

در هوس سلسله زلف تو

روی تو نادیده مه چارده

گمشدگان را به طریق نجات

بس که گران است سر از جام عشق

عالمی از مستی چشمت خراب

عشق تو ورزیم که سلطان عقل

شوق تو جوییم که از بار آن

در دل خسرو نگر آن آتش است