خطی که قرین حال باشد

سروی که به قامت تو ماند

آندم که تو شرح حال گویی

افسوس بود که چون تویی را

آن را که به یاد تست مشغول

هرگز نکنم خیال خوابی

دیگر نکند نشاط و پرواز

گویند که بنده می نوازی