لب تو سرخ رویی شکر است

که کند شرکتی، گدا و سر است

زانکه، ای شوخ کار تو دگر است

خاک پای تو سرمه بصر است

چون نه زور است بنده را نه زر است

دیده در انتظار یک نظر است

نمک تو که نیش در جگر است