ای آمده جان هر شکسته

نشکسته ام از تو هیچ عهدی؟

کم کرده درست هیچ عاشق

گل خنده لعل شکرینت

تا طوق سگ تو سازد ایام

نشکسته به هیچ زر ز تو کس

دریاب که خسرو از هویت