چه شکل است این که می آید سمند ناز بر کرده

گهی خواهم کشم دیده، گهی خواهم نکو دارم

سر آن چشم گردم، دیده چون دزدیده سوی من

چه شرمش آید از تلخی که از شوخی و بدگویی

نه من مردم به خون گرم و عشق شهرت آلوده

خوش آن مجلس که خسرو گشته غرق جرعه خوبان