جور است از آنسان دلستان یا غارت ایمان من

خونین چو شیرین تیشه ای، صیدت دل قربان من

کان دل که دارد خوی تو، بوده ست روزی آن من

تو، شوخ، دیگر از کجا پیدا شدی از جان من؟

درد من آمد مستیت، دیوانگی درمان من

چون است در شبهای غم، آن عاشق حیران من؟

آخر بترس، ای سنگدل، ز آه دل بریان من

حال من مسکین بگو، در خدمت جانان من