ور نیز می توان ز تو، باری نمی توان

دامن کشیدن از سر خاری نمی توان

جز در رکاب چون تو نگاری نمی توان

مه را گرفتن از دم ماری نمی توان

آخر کم از لب چو کناری نمی توان

هم باز مانده از تو چو یاری نمی توان

چون بر درت ز دیده نثاری نمی توان