شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۷
امیر معزی
امیر معزی( رباعیات )
143

شمارهٔ ۳۷

ای یار چو روزگار یار من و توست
بس کس که حسود روزگار من و توست
این باده که اندوه گسار من و توست
برگیر و بیا که کار کار من و توست