شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۱
امیر معزی
امیر معزی( قطعات )
104

شمارهٔ ۲۱

موی سیاه من به جوانی چو مشک بود
کافور شد به پیری مشک سیاه من
آورد روزگار ز پیری اثر پدید
بر روی پژمریده و پشت دوتاه من
هرگه که من به سجده نهم روی بر زمین
از دیدگان بر آب شود سجده گاه من
یا رب اگر چه هست فراوان مرا گناه
آمرزش تو بیشتر است از گناه من