گر سر کیسه وفابندی

روی هجران چنان ندانی خوب

لاشه لنگ دل ضعیف مرا

چشم بیگانگی گشادستی

ماه نو شینی از کُلَه بنهی

کمری لعل از اشک می سازم

نخورم آب بی غمت گرچه

سر جانم به سنگ غم مشکین

بر سر من قضای بد غم تو ست