خدایگان جهان مالک رقاب امم

نهد مجاهز خلق تو از نفایس عطر

ز تند باد شکوهت بود به موسم دی

شب گذشته مرا می گذشت بر خاطر

در آن میان نفسی سرد بر کشید عدوت

درست گشت مرا کاصل برف و سرما هست

لطیفه ای به ازاینم فراز می آید

ز تف مهر تو دل گرم کرده بود جهان

نه سهو کردم کز بهر خاصیت تقدیر

که تا چنانک تو را پیش ازین نزاد نظیر

ظهیر!مثل تو را خاصه در چنین حضرت

بگو تا شاه به شاهی درون به پای چنانک