زهی گشوده ز طبع تو چشمه سار سخن

به گوش و گردن حوران فکر بر بسته

پیاده ماند ز تو هر سخنور از پی آنک

به نوک خامه فکرت صورنگار بدیع

نفوذ جمله سخن هیچ گشت و قلب نمود

به دست تو ست عنان سخن بجز دستت

سراکابر و صدر عراق،مجدالدین

ز دست رفته بُدی،پای مرد و سرور عصر

تو تازه کردی لله دَرُّک،ای طایی

شعار خامه شرع تو بُد به شعر،ولیک

ز سطح قلزم طبع و دلت تصاعد کرد

به تیغ فضل گشودی جهان عامر نظم

تو را سخا و سخن نیک زیر دست شده ست

همیشه تا که بود از ره طبیعت اصل

تو را بجز بدل خویش افتقار مباد