صحبت دوستان روحانی

جان جان ها و روح ارواح است

با گدایان کوی عشق مگوی

بگذر از عقل و دین که در ره عشق

حلقه کن گیسوی پریشان را

خیز و ملک بقا به دست آور

تا رسد بر سریر مصر وجود

بلبل از فیض عشق گل آموخت

بی تو خون باردم ز دیده که نیست

وقت آن شد که بایزید آسا

تا شوم مست و پرده بردارم

فاش منصوروار بر سر دار

در دبستان عشق او آموخت