ترک من از خانه بی حجاب برآمد

عاقبتم شد وصال دوست میسر

عشق ندانم چه حالت است که از وی

لوح چو پذرفت نام عشق، دل و جان

این همه شور محبت است که هر دم

می به قدح ریخت از گلوی صراحی

تربت منصور چون رسید به دریا

بحر حقیقت نمود جنبشی از خویش

شاهد مقصود وحدت از رخ زیبا