بود در شهر هری، بیوه زنی

نام او، بی بی تمیز خالدار

با وضوی صبح، خفتن می گزارد

کم نشد هرگز دواتش از قلم

در مهم سازی اوباش و رنود

از ته هر کس که برجستی به ناز

هرکه آمد، گفت: بر من کن دعا

بابها مفتوحة للداخلین

گفت با او رندکی، کای نیک زن

زین جنابتهای پی درپی که هست

نیت و آداب این محکم وضو

این وضو از سنگ و رو محکمتر است