در آن سرا قدمی نه در آن سرا به سرآ

منم که از دل و جان عاشقم به هر دو سرا

نظر به دیدهٔ ما کن ببین به شاه و گدا

بیا و همدم ما شو دمی به ذوق بیا

چنانکه خاطر زاهد به جنت المأوا

که عین ما است کز او آبرو دهد ما را

به هر چه می نگرد نور او بود پیدا