شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۱۲۵۶
شاه نعمت الله ولی
شاه نعمت الله ولی( غزلیات )
53

غزل شمارهٔ ۱۲۵۶

هرچه بینی به نور او می بین
بلکه او را به او نکو می بین
نظری کن در آینه بنگر
خود و معشوق روبرو می بین
زلف محبوب را به دست آور
زلف بگشا و مو به مو می بین
خوش درین بحر ما در آ با ما
آب می جو و سو به سو می بین
یکی اندر یکی ، یکی باشد
گرتو احول شدی به دو می بین
در خرابات عشق مستانه
جام می نوش و هم سبو می بین
غیر او نیست سید و بنده
سید و بنده را به او می بین