وزلعل آبدار تو گوهر در آتش است

خط بر رخ تو خرده عنبر درآتش است

خال تو چون خلیل پیمبر در آتش است

کان مه بگاه خشم چو شکر در آتش است

در بوته بلای تو چون زر در آتش است

کز عشق تو چو شمع مرا سر در آتش است

آبی بده زوصل که چاکر درآتش است

چون ماهی اندر آب وسمندر در آتش است

نیمی درآب ونیمه دیگر درآتش است

آگه نه ای که عود معطر درآتش است

بالی نمی زنم که مرا پر در آتش است

گویی که آفتاب منور در آتش است

زر در خزینه شه وزرگر در آتش است