همچو شادی دوستان را انده تو دلگشای

آتش عشق تو همچون آب حیوان جان فزای

دوستی جان شیرین در دلش نگرفت جای

معنیی کامل چودین صورت چودنیا دلربای

بر سر گردون گردان عاشقان بینند پای

زآنکه زر نزدیک او بی قدر باشد چون گدای

ترک عالم کن مخوه جز دوست چیزی از خدای

روی معنی دار او اندر گل صورت نمای

زآنکه دل می گویدت کای جان بعلیین برآی

جغد را گر سالها در زیر پر گیرد همای

گر در او می خوهی بیخود بکوی او درآی