ای زمعنی مر ترا صورت چو جان آراسته

جان صورت معنی آمد زین قبل عشاق را

صورت زیبای حسن از روی شهرآرای تست

ای زمین در زیر پایت سرفراز از روی خود

چون همه خوبان عالم را بهم جمع آورند

ور جهان بستان شود بی تو ندارد زینتی

مجلس اصحاب حسن ازروی سرخ اسپید تو

گر چه در اول زمان آرایش از یوسف گرفت

در بهاران باغ اگر از روی گل گیرد جمال

اندرآن موسم که گردد باغهاجنت صفت

چون درخت اندر خزان برگش فرو ریزد اگر

بحر شعرم همچو کان زاو صاف تو پر گوهرست

عشق رااز ما چه رونق دوست را از ما چه سود

ملک از ما نیست همچون لشکر از مردان و هست

سیف فرغانی طلب کن بوی درویشی زخود