ای گشته طالع ازرخ تو آفتاب حسن

دیدم رخ چو آتشت ای دوست چشمه ییست

گاهی رخت خراج ستاند زماه وگاه

هر صبحدم رخ تو بمفتاح نور خویش

خورشید آسمان جمالی وازتو هست

مه کز رخت شود شب انجم نمای را

با سایه ذره اگر هم عنان شود

با روی چون بهشت پر از نور تا ابد

بر آسمان صورتت ای ماه نیکوان

مارا غذا برآن لب شیرین حواله کن

با دو حجاب سیف نبینی جمال دوست