عادتش بوسه روان دادن

نیست آسان بمرده جان دادن

دوست را طعمه از دهان دادن

چو بخیلان بوقت نان دادن

بوسه تر بر آن لبان دادن

چون خبر شاید از نهان دادن

زآنک نتوان ازو نشان دادن

مر رقیب ترا در آن دادن

بسگ کوی استخوان دادن

که پشیمان شدم از آن دادن

باز واپس همی توان دادن

که توانم بدوستان دادن

بتو خواهم یکان یکان دادن

بوسه نتوان بر آسمان دادن