شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
در جواب عقل « و سقیهم ربهم شراباً طهورا»
سنایی
سنایی( طریق التحقیق )
186

در جواب عقل « و سقیهم ربهم شراباً طهورا»

گفتم ای سایهٔ الهی تو
زآنچه هستی جوی نکاهی تو
ای تو بر لوح کون حرف نخست
آفرینش همه نتیجهٔ توست
نشو از توست شاخ فطرت را
ثمر از توست باغ فکرت را
چون مرا دیده ای بدین سستی
هر چه گفتی صلاح من جستی
چون کنم چون من حزین ضعیف
پای بندم در این سواد کثیف
نیست گویی جهان زشت و نکو
جز از او و بدو هم خود او
هست این خطه را هوای عفن
ساکنانش شکسته پای و زمن
گرچه هست این رباط منزل من
هست مایل به شهر تو دل من
جان بر افشانم از طرب آن دم
که نهم اندر آن سواد قدم
من مسکین در این رباط خراب
ساخته خانه بر ره سیلاب
بستهٔ بند و حبس ارکانم
پای برتر نهاد نتوانم
نشود نفس خاکیم فلکی
تا نگردد نهاد من ملکی
نرسد کس به کعبهٔ تحقیق
تا نباشد رفیق او توفیق
هیچ دانی که چون گرانبارم
به غم دیگران گرفتارم
روزگاری برای قوت عیال
باز می داردم زکسب کمال
هستم از استحالت دوران
چون شتر مرغ عاجز و حیران