شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۳۹۴
سنایی
سنایی( رباعیات )
45

رباعی شمارهٔ ۳۹۴

هست از دم من همیشه چرخ اندر دی
وز شرم جمالت آفتاب اندر خوی
هر روز چو مه به منزلی داری پی
آخر چو ستاره شوخ چشمی تا کی