قطره ها گردد ز راه دیدگان بیرون شود

روی را تن آب گردد سنگ را دل خون شود

گر دل من چون جحیم و دیده چون جیحون شود

خاصه چون فریادم از بیداد بر گردون شود

گاه چون ذوالکفل گردد گاه چون ذوالنون شود

هر زمانی برگ و شاخ و بیخ او افزون شود

عاشق مسکینت ای دلبر همی مجنون شود

توتیای حور و چتر شاه سقلاطون شود

چاکر از هجران رویت «عادکالعرجون» شود

چون ز تو نومید گردد ماهرویا چون شود

لفظ اسرار الاهی در دلش معجون شود