نگاهی دایره وار

صنم چوبین

خرمالوهای پای درخت معکوس

نزدیک غروب آفتاب که می‌شود

به چشمان درونِ قابِ بوالهوس

صدای فصل‌ها را می‌بافد

درهای مجازی این جهان‌اند

هنگامی که در بسته می‌شود

پشت آن را نمی‌توان دید

پنجره رو به جهانت گشوده شد

و حرارت نسیمی سوزان به جانم وزید

و تپش‌های قلبم خاکستر شد

فسادِ خاکسترِ افسردهٔ افسونِ افسانه‌ات