شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۹
صامت بروجردی
صامت بروجردی( غزلیات )
71

شمارهٔ ۳۹

هر زمان بویی از آن جعد سمن سا می رسد
تازه جانی بر روان مرده ما می رسد
شکوه از جور تو کردن دل پسند عقل نیست
خیر محض است آنچه از مولی به مولی می رسد
در بر نادان جفا باشد ولی عین وفاست
آنچه بر مجنون صحرایی ز لیلی می رسد
اوفتاده آوازه ام در عشقت از عالم بلی
سیل خاموش نماید چون به دریا می رسد
شکر احسانت که تا ننهاده دردی روی من
درد دیگر درد را بهر مدارا می رسد
نقد باشد در بر ما وعده فرادی تو
گر که گویند آخر نسیه به دعوا می رسد
درد از پهلوی (صامت) فیض چندانی نبرد
بی نصیبست آنکه در آخر به یغما می رسد