101
شمارهٔ ۲۲
در سر کوی وفا عشاق را منزل یکی ست
گر کم و بیشت تخم معرفت حاصل یکی ست
کن گذر در قتلگاه عشق او بنگر به خون
هر قدم بس کشته ها افتاده و قاتل یکی ست
ناله گوناگون گر از دل می رسد نبود عجب
هر سو موش ز تیری نالد و بسمل یکی ست
گوی آن دلداده را کوغریب عشق اوست
ره به پیش و پس مبر کاین بحر را ساحل یکی ست
جستجوی کعبه و بتخانه را مقصد تویی
ساکنان مسجد و میخانه را مشکل یکی ست
هر که بینی نخل آهی کرده بر کیوان بلند
بر سر کویت نپنداری که پا در گل یکی ست
چند گویی بس نما افسانه عاشق نیستی
در تمنای تو (صامت) را زبان با دل یکی ست