109
شمارهٔ ۱۷
خنده ات نوش لب ز آب بقا شیرین تر است
نزد ما نفرین تلخت از دعا شیرین تر است
ایمنی جستن ز استغنا طریق ابلهی است
خواب راحت بر سریر بوریا شیرین تر است
غیر نخوت نیست نان در سفره ابنای دهر
آب کشکول کریمان گدا شیرین تر است
غیر نخوت نیست نان در سفره ابنای دهر
آب کشکول کریمان گدا شیرین تر است
غیرنخوت نیست نان در سفره ابنای دهر
آب کشکول کریمان گدا شیرین تر است
قصه تیمار تن بگذار کاندر راه دوست
زهر محنت بر لب اهل بلا شیرین تر است
انتهای الفت نادان به تلخی می کشد
ترک این صحبت نمودن ز ابتدا شیرین تر است
کار چون در بذل جان شد ز بر تیغت منحر
دادن جان بی تلاش دست و پاشیرین تر است
تر مکن (صامت) لب از جام حیات عاریت
طعم صهبای فنای در کام ما شیرین تر است