هر آن حدیث که از عشق می کند، روایت

جهان عشق ندانم چه عالمی است، کانجا

بیا بیا که همه چیز راست، حدی و ما را

برفت کار ز دست و رسید عمر، به پایان

ولایت دل و چشمم سیاه شد، قدمی نه

توام ز چشم فکندی و من فتاده چشمم

به رنگ روی همی دانم، آب چشم و برآنم

بداد جان و بجان در نیافت، وصل تو سلمان

تو پادشاهی و ما را که بنده ایم و رعیت