135
حکمت شمارهٔ ۹۳
آن را که گوش ارادت گران آفریده اند، چون کند که بشنود و آن را که کمند سعادت کشان می برد، چه کند که نرود؟
شب تاریک دوستان خدای
می بتابد چو روز رخشنده
وین سعادت به زور بازو نیست
تا نبخشد خدای بخشنده
از تو به که نالم که دگر داور نیست
وز دست تو هیچ دست بالاتر نیست
آن را که تو رهبری کسی گم نکند
وآن را که تو گم کنی کسی رهبر نیست