147
حکمت شمارهٔ ۳۳
هر چه زود بر آید، دیر نپاید.
خاک ِ مشرق شنیده ام که کنند
به چهل سال کاسه ای چینی
صد به روزی کنند در مَردَشت
لاجَرَم قیمتش همی بینی
مرغک از بیضه برون آید و روزی طلبد
و آدمی بچه ندارد خبر و عقل و تمیز
آن که ناگاه کسی گشت، به چیزی نرسید
وین به تمکین و فضیلت بگذشت از همه چیز
آبگینه همه جا یابی از آن قدرش نیست
لعل دشخوار به دست آید از آن است عزیز