تا به هر غمزه ای دلی ببری

یا به رحمت به کشته می نگری

نه تماشاکنان رهگذری

تا تو خورشیدروی در نظری

حذر از عاشقی و بی خبری

تا نیاید درون حلقه پری

شاهدی می کنند و جلوه گری

چون بخندد شکوفه سحری

می کند عقل و گریه پرده دری

تا غم هیچ در جهان نخوری

گر به دنیا و آخرت بخری

یا هزار آستین در دری

تو قلم نیستی که نیشکری