شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل ۴۳۸
سعدی
سعدی( غزلیات )
101

غزل ۴۳۸

ما دل دوستان به جان بخریم
ور جهان دشمن است غم نخوریم
گر به شمشیر می زند معشوق
گو بزن جان من که ما سپریم
آن که صبر از جمال او نبود
به ضرورت جفای او ببریم
گر به خشم است و گر به عین رضا
نگهی باز کن که منتظریم
یک نظر بر جمال طلعت دوست
گر به جان می دهند تا بخریم
گر تو گویی خلاف عقل است این
عاقلان دیگرند و ما دگریم
باش تا خون ما همی ریزد
ما در آن دست و قبضه می نگریم
گر برانند و گر ببخشایند
ما بر این در گدای یک نظریم
دوست چندان که می کشد ما را
ما به فضل خدای زنده تریم
سعدیا زهر قاتل از دستش
گو بیاور که چون شکر بخوریم
ای نسیم صبا ز روضه انس
برگذر پیش از آن که درگذریم
تو خداوندگار باکرمی
گر چه ما بندگان بی هنریم