شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل ۲۰۶
سعدی
سعدی( غزلیات )
78

غزل ۲۰۶

در پای تو افتادن شایسته دمی باشد
ترک سر خود گفتن زیبا قدمی باشد
بسیار زبونی ها بر خویش روا دارد
درویش که بازارش با محتشمی باشد
زین سان که وجود توست ای صورت روحانی
شاید که وجود ما پیشت عدمی باشد
گر جمله صنم ها را صورت به تو مانستی
شاید که مسلمان را قبله صنمی باشد
با آن که اسیران را کشتی و خطا کردی
بر کشته گذر کردن نوع کرمی باشد
رقص از سر ما بیرون امروز نخواهد شد
کاین مطرب ما یک دم خاموش نمی باشد
هر کو به همه عمرش سودای گلی بودست
داند که چرا بلبل دیوانه همی باشد
کس بر الم ریشت واقف نشود سعدی
الا به کسی گویی کاو را المی باشد