تا حال منت خبر نباشد

تا قوت صبر بود کردیم

آیین وفا و مهربانی

گویند نظر چرا نبستی

ای خواجه برو که جهد انسان

این شور که در سر است ما را

بیچاره کجا رود گرفتار

چون روی تو دلفریب و دلبند

در پارس چنین نمک ندیدم

گر حکم کنی به جان سعدی