اول دفتر به نام ایزد دانا

اکبر و اعظم خدای عالم و آدم

از در بخشندگی و بنده نوازی

قسمت خود می خورند منعم و درویش

حاجت موری به علم غیب بداند

جانور از نطفه می کند شکر از نی

شربت نوش آفرید از مگس نحل

از همگان بی نیاز و بر همه مشفق

پرتو نور سرادقات جلالش

خود نه زبان در دهان عارف مدهوش

هر که نداند سپاس نعمت امروز

بارخدایا مهیمنی و مدبر

ما نتوانیم حق حمد تو گفتن

سعدی از آن جا که فهم اوست سخن گفت