زن و زندگی

اوخ که جنگ بین ما جنگ رستم سهراب نیست

نبرد سخت بینمان جنگ بین زن و زندگی است

انگار برای مرگ ما نقشه ساخته اند

بیهوده راهی اینکه عمری رفته اند

گفتی بیا و سلام مارا مستجاب کن

سیاوش دریابار

مرگ شیران قدیم را یار بی  پروا خوش است

خوردن می در لب دریا  با لب دریا خوش است

مدئیان دروغین خورده و نا خورده مستند ولی

ما که عمری خورده ایم گویم رخ زیبا خوش است

خفته رفته نباشد باک از بیدار شدن

آب بعد سد نباشد حکم آب انبار شدن

سنگ میزد کوری بر شیطان رجیم

رفت نزدیک دید افلیج مادر است

یک دستش از دیگری کوتاه تر است

صورتش ناجور و دارد لکنت زبان

هر کسی تا دیده می‌گفت ال امان

رفت پیش گفت من کورت کرده ام

از طوفولیت تو را پا لنگ کرده ام

حریم بی حریمان را حریمی

حلیم بی حلیمان را حلیمی

سحر همچون خزان با باد بر ساز

که مسکینان را دوایی و حکیمی"

از زبان یک مورچه پر کار

یا یک انسان آغاز کرده روز عزیز

لحظه به لحظه می‌شمرم برگ خزان یار را

تو به گمانت می شمری درد و غمم هزار را

من به عشق تو بیدار می شوم شب به صبح

تا که  شب تیر بگذرد امید به صبح بهار را

یاد تو میکنم به صبح تو به تنم دهی نفس

صبح گه  چه روشن است شبنم گل عذار را

تا شوم به روی تو تا که ببوسمت دمی

این روزها به اندازه کافی

از دور نگاهت کنم تا دم صبح