شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
۱۹ - النوبة الاولى
رشیدالدین میبدی
رشیدالدین میبدی( ۴- سورة النساء- مدنیة )
63

۱۹ - النوبة الاولى

قوله تعالى: فَإِذا قَضَیْتُمُ الصَّلاةَ چون در بیم نماز خوف بگزارید، فَاذْکُرُوا اللَّهَ، خداى را یاد میکنید، قِیاماً در بر پاى، وَ قُعُوداً و نشسته، وَ عَلى‏ جُنُوبِکُمْ و بر پهلو، فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ چون آمن گشتید و آرام یافتید، فَأَقِیمُوا الصَّلاةَ نماز بهنگام بپاى دارید، إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ که نماز بر مؤمنان، کِتاباً مَوْقُوتاً (۱۰۳) نبشته‏ایست واجب بهنگام.
وَ لا تَهِنُوا و سست مگردید، و فرو مایستید، فِی ابْتِغاءِ الْقَوْمِ در جنگ جستن با دشمنان من، إِنْ تَکُونُوا تَأْلَمُونَ اگر شما از زخم مى‏درد یابید، فَإِنَّهُمْ یَأْلَمُونَ کَما تَأْلَمُونَ ایشان هم درد یابند چنان که شما مى‏درد یابید، وَ تَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ و شما از خدا آنچه امید دارید یاوید، ما لا یَرْجُونَ و ایشان آن نیابند، وَ کانَ اللَّهُ عَلِیماً حَکِیماً (۱۰۴) خداى داناى است راست‏دان همیشه‏اى.
إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الْکِتابَ ما این نامه بتو فرو فرستادیم، بِالْحَقِّ براستى و درستى، لِتَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ تا داورى کنى میان مردمان، بِما أَراکَ اللَّهُ بآنچه خداى نمود ترا، وَ لا تَکُنْ لِلْخائِنِینَ خَصِیماً (۱۰۵) و نگر که کژان را داورى دار نباشى.
وَ اسْتَغْفِرِ اللَّهَ و آمرزش خواه از خداى، إِنَّ اللَّهَ کانَ غَفُوراً رَحِیماً (۱۰۶) که خداى آمرزگار است مهربان همیشه‏اى.
وَ لا تُجادِلْ‏ و داورى مدار، عَنِ الَّذِینَ یَخْتانُونَ أَنْفُسَهُمْ‏ ایشان را که خیانت میکنند در خویشتن، إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُ‏ که خداى دوست ندارد، مَنْ کانَ خَوَّاناً أَثِیماً (۱۰۷) آن را که کژ کار بود بزه‏مند،یَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ‏ پنهان میدارند از مردمان، وَ لا یَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ‏ و پنهان نمیدارند از خداى، وَ هُوَ مَعَهُمْ‏ و او با ایشانست، إِذْ یُبَیِّتُونَ‏ آن گه که شب بسر میبرند، ما لا یَرْضى‏ مِنَ الْقَوْلِ‏ بآنچه خداى نپسندد از سخن، وَ کانَ اللَّهُ بِما یَعْمَلُونَ مُحِیطاً (۱۰۸) و خداى بآنچه ایشان میکنند دانا است.
ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ آگاه بید و گوش دارید شما که اینان‏اید هن، جادَلْتُمْ عَنْهُمْ‏ داورى بداشتید ایشان را، فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا در زندگانى این جهان، فَمَنْ یُجادِلُ اللَّهَ عَنْهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ آن کیست که داورى ایشان دارد روز رستاخیز؟ أَمْ مَنْ یَکُونُ عَلَیْهِمْ وَکِیلًا (۱۰۹) یا کیست که بر ایشان وکیل بود.