شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
فریب
رهی معیری
رهی معیری( ابیات پراکنده )
147

فریب

چاره من نمی کنی چون کنم و کجا برم؟
شکوه بی نهایت و خاطر ناشکیب را
گر به دروغ هم بود شیوه مهر ساز کن
دیده عقل بستهام کز تو خورم فریب را