شب در رسید و ، وحشت آن چشم بی نگاه

در ژرفنای خاطر من ، جستجوکنان

در پنجه های وحشی او ماندم از خروش

چشم ستاره ای بدرخشید و ، نور ماه

یک لحظه ، آسمان و درختان و ابرها

یک لحظه ، آن دو چشم گنهکار دوزخی

چون پرده ای که رنگ بر آن می دود به خشم

یک لحظه ، هر چه بود خموشی گزید و مرد

تنها دو چشم سرخ ، دو چشمی که می گداخت

اول ، دونقظه بود که درتیرگی شکفت

گفتی ز چشم مرگ ، زمان ، قطره قطره ریخت

در نور آن دو چشم که لرزید و خیره ماند

در پنجه های وحشی او ماندم از خروش

چشم ستاره ای بدرخشید و ، نور ماه

نالیدم از هراس و ، در آفاق بی فنا

ظلمت فرا رسید و نسیم از نفس فتاد