شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
بخش ۴۸ - تفسیر و هو معکم
مولوی
مولوی( دفتر پنجم )
104

بخش ۴۸ - تفسیر و هو معکم

یک سپد پر نان ترا بی فرق سر
تو همی خواهی لب نان در به در
در سر خود پیچ هل خیره سری
رو در دل زن چرا بر هر دری
تا بزانویی میان آب جو
غافل از خود زین و آن تو آب جو
پیش آب و پس هم آب با مدد
چشمها را پیش سد و خلف سد
اسپ زیر ران و فارس اسپ جو
چیست این گفت اسپ لیکن اسپ کو
هی نه اسپست این به زیر تو پدید
گفت آری لیک خود اسپی که دید
مست آب و پیش روی اوست آن
اندر آب و بی خبر ز آب روان
چون گهر در بحر گوید بحر کو
وآن خیال چون صدف دیوار او
گفتن آن کو حجابش می شود
ابر تاب آفتابش می شود
بند چشم اوست هم چشم بدش
عین رفع سد او گشته سدش
بند گوش او شده هم هوش او
هوش با حق دار ای مدهوش او