شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۹۹۲
مولوی
مولوی( رباعیات )
128

رباعی شمارهٔ ۹۹۲

آن دم که حق بنده گزاری همه خوش
وز مهر سر بنده بخاری همه خوش
از خانه برانیم بزاری همه خوش
چون عزم کنم هم بگذاری همه خوش