شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۷۰۲
مولوی
مولوی( رباعیات )
47

رباعی شمارهٔ ۷۰۲

دوش از قمر تو آسمان مینوشید
وز آب حیات تو جهان مینوشید
زان آب حیاتی که حیاتست مزید
در هرچه حیات بود آن مینوشید