شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۴۵۴
مولوی
مولوی( رباعیات )
114

رباعی شمارهٔ ۴۵۴

یاری که غمش دوای هر بیمار است
او را یار است هرکه با او یار است
گویند مرا باش در کار مدام
من بی کارم ولیک او در کار است