شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۷۶۲
مولوی
مولوی( رباعیات )
56

رباعی شمارهٔ ۱۷۶۲

ای نور دل و دیده و جانم چونی
وی آرزوی هر دو جهانم چونی
من بی لب لعل تو چنانم که مپرس
تو بی رخ زرد من ندانم چونی