شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۶۴۳
مولوی
مولوی( رباعیات )
35

رباعی شمارهٔ ۱۶۴۳

مستم ز می عشق خراب افتاده
برخواسته دل از خور و خواب افتاده
در دریائی که پا و سر پیدا نیست
جان رفته و تن بر سر آب افتاده