شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۰۹۴
مولوی
مولوی( رباعیات )
111

رباعی شمارهٔ ۱۰۹۴

حاشا که کند دل به دگر جا منزل
دور از دل من که گردد از عشق خجل
چشمم چو شکفت غیر آب تو نخورد
هم سرمهٔ دیده ای و هم قوت دل